Ceo tekst rada:
Zbornik radova Pravnog fakulteta, Novi Sad
2018, vol. LII, br. 3, str. 1297–1315
jezik rada: srpski
Pregledni članak
udk: 342.724:347(497.11)(094.5)
doi: 10.5937/zrpfns52-16343
Autor:
Dr Živorad M. Rašević
zrasevic@yahoo.com
Sažetak:
Odredbama de lege ferenda prednacrta Građanskog zakonika Srbije otvoreno je nekoliko puteva za borbu protiv diskriminacije. Borba protiv ove opasne društvene pojave je moguća prema sva tri teorijska modela modela primjene ljudskih prava u privatnom pravu: direktnom, posrednom i pravosudnom. Kao i u javnom pravu, nediskriminacija u prednacrtu ima trostruku prirodu, tj. zavisno od nivoa konretizacije može se posmatrati kao: (1) javni interes koji utiče na građansko-pravne odnose putem neodređenih pravnih pojmova u tekstu prednacrta; (2) načelo tumačenja i (3) građansko pravo ličnosti, koje je u korelaciji sa građansko-pravnom obavezom erga omnes koja se sastoji u uzdržavanju od kršenja ovog prava. Međutim, ovo posljednje, a najmanje sporno značenje nediskriminacije kao sveobuhvatne obaveze ne može biti jasno prepoznato u tumačenjima prednacrta. U svrhu efikasnije borbe protiv diskriminacije prelaže se propisivanje jedne takve sveobuhvatne građansko-pravne obaveze da se ne diskriminišu drugi. Ta obaveza ne smije da ugrozi pravo na privatnost ljudskog bića i javni ili privatni interes koji ima veći značaj od egalitarnog interesa u konkretnim građansko-pravnim odnosima.
Ključne reči:
nediskriminacija,interes, načelo, pravo ličnosti, obaveza