Ceo tekst rada:
Zbornik radova Pravnog fakulteta, Novi Sad
2024, vol. LVIII, br. 3, str.583-595
Jezik rada: srpski
Pregledni rad
udk:34(37):340.13
doi:10.5937/zrpfns58-54866
Autor:
Valentina Cvetković-Đorđević
Univerzitet u Beogradu
Pravni fakultet u Beogradu
valentina_cvetkovic@ius.bg.ac.rs
ORCID ID: 0009-0007-1830-7464
Sažetak:
Tumačenje rimskopravnih izvora neposredno utiče na stva- ranje pozitivnopravnog poretka. U istoriji su se do sada izdvojila dva osnovna tumačenja rimskog prava koja su pretočena u dva kodeksa: francu- ski Građanski zakonik iz 1804. godine i nemački Građanski zakonik iz 1900. godine. Dva kodeksa na suštinski drugačiji način utvrđuju prirodu kolek- tiva i uređuju njegovo delanje u pravnom prometu. Po nemačkom Građanskom zakoniku kolektiv ima apstraktnu prirodu zbog čega dobija status prav- nog lica koje ne poseduje sopstvenu volju već u pravnom prometu učestvuje preko zastupnika. Alternativno rešenje poimanja kolektiva i njegovog delanja prisutno je u francuskom Građanskom zakoniku koje se temelji na izvornom rimskom shvatanju da kolektiv (narod) ima konkretnu prirodu i da ga čine konkretni pojedinci koji učestvuju u formiranju jedinstvene volje kolektiva. Dve različite koncepcije kolektiva i njegovog delanja od- razile su se na shvatanje individualnog pravnog delanja kada se posao pred- uzima posredstvom drugog.
Ključne reči:
rimsko pravo, tumačenje, nemački Građanski zakonik, francuski Građanski zakonik, zastupanje.