Ceo tekst rada:
Zbornik radova Pravnog fakulteta, Novi Sad
2014, vol. XLVIII, br. 2, str. 193–210
jezik rada: srpski
Originalni naučni rad
udk: 347.952
doi: 10.5937/zrpfns48-6727
Autor:
Dr Marija Salma, redovni profesor
Univerzitet u Novom Sadu
Pravni fakultet u Novom Sadu
Sažetak:
Treće lice u izvršnom postupku može da traži da se izvršenje na određenom predmetu proglasi nedopuštenim na osnovu tvrdnje i dokaza da je u izvršnom postupku zaplenjena stvar ili pravo koje ne pripadaju izvršnom dužniku, već njemu-trećem licu. U većini analiziranih uporednih zakonskih rešenja to pravo se ostvaruje prigovorom pred postupajućim izvršnim sudom. U slučaju osporavnja prava trećem licu od strane izvvršnog poverioca i dužnika, izvršni sud upućuje treće lice na parnicu sa ciljem da se utvrdi da li treće lice ima pravo na izlučenje, posebno ako ono tvrdi da ima pravo svojine ili neko drugo pravo koje sprečava izvršenje na zaplenjenoj stvari. Većina analiziranih pravnih sistema u takvim situacijama predviđa odlaganje izvršenja, ako je treće lice već u fazi podnošenja prigovora izvršnom sudu učinio verodostojnim dokazima uverljivim da je u izvršnom postupku zaplenjena tuđa, tj. njegova stvar. Prema pravu Republike Srbije, međutim, uverljiv prigovor trećeg lica ne ovlašćuje ga da traži odlaganje izvršenja.
Ključne reči:
Prigovor trećeg lica protiv izvršenja, izlučna tužba, izlučna parnica, proglašenje izvršenja nedopuštenim