Zbornik radova Pravnog fakulteta, Novi Sad
2020, vol. LIV, br. 2, str. 591–610
jezik rada: srpski
Originalni naučni rad
udk: 351.74:343.352(497.11)
doi: 10.5937/zrpfns54-26954
Autor:
Dr Darko Marinković, redovni profesor
Kriminalističko-policijski univerzitet, Beograd
darkoart2003@yahoo.com
Sažetak:
Integritet pojedinca znači njegovu spremnost i sposobnost da se odupre izazovima koji u prvi plan stavljaju lične iznad opštih interesa. Sa aspekta rada državnih službenika koji vrše javnu vlast, integritet ima poseban odnos prema korupciji – više integriteta znači manje korupcije i obrnuto. Kao istražni metod, testiranje integriteta se u većini slučajeva odnosi na pripadnike policije i sastavni je deo (nove) metodologije suzbijanja korupcije u njenim redovima. Osim otkrivanja koruptivnih radnji i provere zakonitosti postupanja policijskih službenika, testiranjem integriteta se može proveravati i kvalitet primene službenih ovlašćenja.
Iako se u komparativnom pravu testiranje integriteta primenjuje već nekoliko decenija, u srpsko zakonodavstvo je uvedeno 2016. godine, donošenjem Zakona o policiji. Prvobitno impotentna zakonska regulativa zahtevala je brze izmene, što ukazuje da koncept testiranja integriteta kod nas nije najbolje shvaćen. U radu se definiše smisao i suština testiranja integriteta kao istražne metode, određuju njegovi različiti modaliteti primene, prikazuje komparativna regulativa i analiziraju normativna rešenja u našoj zemlji. Posebna pažnja je usmerena na interni i eksterni aspekt primene rezultata testiranja integriteta, posebno njihov značaj u krivičnom postupku.
Ključne reči:
testiranje integriteta, policija, korupcija, simulovani poslovi, Zakon o policiji RS