Ceo tekst rada:
Zbornik radova Pravnog fakulteta, Novi Sad
2020, vol. LIV, br. 1, str. 405–426
jezik rada: srpski
Saopštenje sa naučnog skupa
udk: 625(497.113)”1918/…”
doi: 10.5937/zrpfns54-23023
Autor:
Dr Aleksandar Blagojević
aca.vucans@gmail.com
Sažetak:
Železničke pruge na teritoriji Vojvodine građene su od 1856. godine. Posle prisajedinjenja one su postale deo železničke mreže nove države. Pruge na toj teritoriji nisu za vreme Prvog svetskog rata bile razorene koliko pruge u centralnoj Srbiji, ali su bile izraubovane i imale su malu transportnu moć. Nakon prisajedinjenja Vojvodine Srbiji, rekonstuisane su postojeće i građene nove pruge i železnička infrastruktura, i doneti su brojni propisi potrebni za odvijanje železničkog saobraćaja. Prvih nekoliko godina železnički sistem u novoj državi bio je decentralozovan i njime se upravljalo iz pet regionalnih direkcija, od kojih se jedna nalazila u Subotici, za područje Bačke, Banata i Baranje. U periodu od 1923/24. godine do Drugog svetskog rata, sistem upravljanja je bio centralizovan. I pored teškoća i problema na koje je nova država nailazila, razvoj i rezultati poslovanja između dva svetska rata, mereno saobraćajno-statističkim, ekonomskim i finansijskim pokazateljima, bili su zadovoljavajući.
Ključne reči:
Vojvodina, železničke pruge, zatečeno stanje, posleratni razvoj i obnova