Ceo tekst rada:

Preuzimanje rada u pdf formatu

Zbornik radova Pravnog fakulteta, Novi Sad

2018, vol. LII, br. 1, str. 123–135

jezik rada: srpski

Originalni naučni rad

udk: 343.14:343.232(497.11)

doi: 10.5937/zrpfns52-16967

Autori:

Dr Dragiša Drakić, redovni profesor

Univerzitet u Novom Sadu

Pravni fakultet u Novom Sadu

D.Drakic@pf.uns.ac.rs

 

Dr Ivan Milić, asistent

Univerzitet u Novom Sadu

Pravni fakultet u Novom Sadu

I.Milic@pf.uns.ac.rs

Sažetak:

Prekršaji, kao vrsta kaznenih dela, u Republici Srbiji su dela koja se najčešće čine. Najveći broj lica koja se kazne za učinjeni prekršaj kažnjava se novčanom kaznom, dok je izricanje kazne zatvora retkost. Međutim, ne tako mali broj prekršajno kažnjenih lica, nalazi se na izdržavanju tzv. supletornog zatvora. Kao dela koja se najčešće čine i koja su manje društveno opasna, pojednostavljen je postupak utvrđivanja istine u prekršajnom postupku. Prekršajne sanckije izriče prekršajni sud, ali postoji mogućnost da i Republička komisija za zaštitu prava u postupcima javnih nabavki izrekne novčanu kaznu. Osim toga, ovlašćeni organ odnosno ovlašćeno lice može da izda prekršajni nalog.
Predmet pažnje autora jeste upravo postupak u kojem se utvrđuje istina od strane prekršajnog suda, a cilj je da se ukaže na određenje nedostatke koji se propisuju u aktuelnom Zakonu o prekršajima a koji otežavaju ili onemogućavaju utvrđivanje istine. Osim toga, autori u radu ukazuju i na određene nedostatke prilikom izdavanja prekršajnog naloga, gde je utvrđivanje istine zanemareno, a glavni cilj jeste da se učinilac kazni a izrečena novčana kazna u fiksnom iznosu što pre naplati.

Ključne reči:

istina, prekršaj, prekršajni nalog, dokazi, sporazum.