Ceo tekst rada:
Zbornik radova Pravnog fakulteta, Novi Sad
2018, vol. LII, br. 1, str. 123–135
jezik rada: srpski
Originalni naučni rad
udk: 343.14:343.232(497.11)
doi: 10.5937/zrpfns52-16967
Autori:
Dr Dragiša Drakić, redovni profesor
Univerzitet u Novom Sadu
Pravni fakultet u Novom Sadu
D.Drakic@pf.uns.ac.rs
Dr Ivan Milić, asistent
Univerzitet u Novom Sadu
Pravni fakultet u Novom Sadu
I.Milic@pf.uns.ac.rs
Sažetak:
Prekršaji, kao vrsta kaznenih dela, u Republici Srbiji su dela koja se najčešće čine. Najveći broj lica koja se kazne za učinjeni prekršaj kažnjava se novčanom kaznom, dok je izricanje kazne zatvora retkost. Međutim, ne tako mali broj prekršajno kažnjenih lica, nalazi se na izdržavanju tzv. supletornog zatvora. Kao dela koja se najčešće čine i koja su manje društveno opasna, pojednostavljen je postupak utvrđivanja istine u prekršajnom postupku. Prekršajne sanckije izriče prekršajni sud, ali postoji mogućnost da i Republička komisija za zaštitu prava u postupcima javnih nabavki izrekne novčanu kaznu. Osim toga, ovlašćeni organ odnosno ovlašćeno lice može da izda prekršajni nalog.
Predmet pažnje autora jeste upravo postupak u kojem se utvrđuje istina od strane prekršajnog suda, a cilj je da se ukaže na određenje nedostatke koji se propisuju u aktuelnom Zakonu o prekršajima a koji otežavaju ili onemogućavaju utvrđivanje istine. Osim toga, autori u radu ukazuju i na određene nedostatke prilikom izdavanja prekršajnog naloga, gde je utvrđivanje istine zanemareno, a glavni cilj jeste da se učinilac kazni a izrečena novčana kazna u fiksnom iznosu što pre naplati.
Ključne reči:
istina, prekršaj, prekršajni nalog, dokazi, sporazum.