Ceo tekst rada:
Zbornik radova Pravnog fakulteta, Novi Sad
2013, vol. XLVII, br. 4, str. 293–307
jezik rada: srpski
Pregledni članak
udk: 17-055.2:502/504
doi: 10.5937/zrpfns47-5142
Autor:
Dr Dragana Ćorić, docent
Univerzitet u Novom Sadu
Pravni fakultet u Novom Sadu
Sažetak:
Žene i priroda su povezane po mnogo različitih osnova:
svom biološkom statusu, reproduktivnoj moći, diskriminaciji od strane
„jačih“, čak i po načinima na koje trpe nasilje (u bilo kom vidu) i
ugnjetavanje. Ekofeminizam predstavlja jednu od ekološko-etičkih koncepcija
koje nisu samo probale da nađu uzroke razaranja životne sredine
i da „leče“ posledice, već da reše problem koji je doveo do uzroka.
Naime, predstavnici ove misli smatraju da promenom pozicija i načina
ponašanja, tj. napuštanjem patrijarhalnog pristupa prema svemui
prema ženama i prirodi, mogu zaustaviti degradaciju životne sredine.
Od doba nastanka samog termina 1974. godine, preko svih koncepcijskih
„lutanja“, vezivanja isključivo za žene Trećeg sveta( i decu) i njihovu
žrtvu u okviru savremenih sistema, pa do današnjih dana, možemo
konstatovati da je ekofeminizam izuzetno podoban da nas nauči da
poštujemo sve cikluse života, i to ne samo sopstvenog ljudskog života,
te kako da „slavimo sve forme različitosti i da obogatimo kvalitet života“.
Feministička misao je unela novu, „svežu“ ideju u ekološka razmišljanja
i tradicionalne društvene i etičke perspektive. Ekofeminizam je,
kritikujući patrijarhalni sistem i druge ekološko-etičke misli koje su to
podržavale- u stvari, od početka težio ujednačavanju položaja polova.
Jedino ukidanje dominacije nad ženama, može ukinuti i dominaciju i
uništavanje prirode, budući da su to,prema shvatanju nekih autora,
istovrsne pojave.
Ključne reči:
ekofeminizam, dominacija nad ženama, dominacija
nad prirodom, patrijarhalni pristup, demokratija zemlje