Ceo tekst rada:
Zbornik radova Pravnog fakulteta, Novi Sad
2013, vol. XLVII, br. 2, str. 147–162
jezik rada: srpski
Originalni naučni rad
udk: 341.215:341.33(497-15)
doi: 10.5937/zrpfns47-4424
Autor:
Dr Ljubomir Stajić, redovni profesor
Univerzitet u Novom Sadu
Pravni fakultet u Novom Sadu
Dr Katarina Štrbac, pukovnik
Ministarstvo odbrane Republike Srbije
Institut za strategijska istraživanja
Sažetak:
Prostor Zapadnog Balkana je u periodu od 1992-2000. godine pa i kasnije bio poprište ozbiljnih oružanih sukoba u kojima je došlo do znatnog ugrožavanja ljudskih života ali i drugih ljudskih prava civilnog stanovništva. Angažovanje međunarodnih humanitarnih organizacija na ovom prostoru je bilo znatno i sa nešto drugačijom ulogom nego što je to recimo na afričkom ili nekim drugim kontinentima. Period od desetak ratnih i još toliko posleratnih godina njihovog angažovanja je sasvim dovoljan da se na metodološki ispravan način prouči uloga, problemi ali i stavovi „korisnika usluga“ ovih organizacija o delovanju ovih organizacija i njihovoj sinhronizaciji sa državnim strukturama. Uočeni su brojni problemi iz prakse rada humanitarnih organizacija koji se moraju iskoristiti za unapređivanje njihovog rada u budućnosti. U ovom radu su prikazani samo neki delovi opsežnog istraživanja ekspertske grupe iz Srbije koji egzaktno govore o navedenim problemima. Posebno su interesantni podaci o zloupotrebama humanitarne pomoći kao i podaci koji se razlikuju od onih koji su prezentovani od strane nekih zvaničnih međunarodnih tela i organizacija.
Ključne reči:
međunarodne humanitarne organizacije, izbeglice, raseljena lica, Zapadni Balkan, Srbija