Ceo tekst rada:
Zbornik radova Pravnog fakulteta, Novi Sad
2013, vol. XLVII, br. 2, str. 481–494
jezik rada: srpski
Pregledni članak
udk: 351.941:342.7
doi: 10.5937/zrpfns47-4435
Autor:
Nataša Rajić, asistent
Univerzitet u Novom Sadu
Pravni fakultet u Novom Sadu
Sažetak:
Zaštitnik građana je jedna od najmlađih institucija u našem pravnom poretku. Osnovna nadležnost ove institucije odnosi se na kontrolu postupanja organa uprave i podrazumeva ovlašćenje Zaštitnika da kontroliše poštovanje prava građana, utvrđuje povrede učinjene aktima, radnjama ili nečinjenjem organa uprave, u smislu zakonitosti i pravilnosti njihovog rada. Pažnju posebno zavređuje nadležnost pokretanja postupka ocene ustavnosti i zakonitosti, koja proizlazi iz ustavnog određenja pravne prirode ove institucije kao državnog organa. Ova nadležnost, koja nije ekskluzivna nadležnost Zaštitnika građana, na svojevrstan način menja tradicionalan koncept delovanja ove institucije proširujući ga i na polje posredne kontrole rada parlamenta. U tom smislu, pitanja koja će biti razmotrena u radu su: da li je ova nadležnost neophodna u postupanju ove institucije kao i kakav je kapacitet ove institucije u pogledu njenog vršenja. Opšti cilj analize ovih pitanja je formiranje celovitije slike o ulozi i značaju institucije Zaštitnika građana u našem pravnom sistemu kao i definisanje prave mere uticaja ove institucije u opštem sistemu zaštite prava.
Ključne reči:
Zaštitnik građana, zaštita prava građana, ustavnost i zakonitost, ustavni spor, Ustav Republike Srbije