Ceo tekst rada:
Zbornik radova Pravnog fakulteta, Novi Sad
2010, vol. XLIV, br. 2, str. 319-347
jezik rada: srpski
Originalni naučni rad
udk: 347.426(37)
interdoi: 10.5937/zrpfns44-0034
Autor:
Mr Samir Aličić, asistent
Univerzitet u Novom Sadu
Pravni fakultet u Novom Sadu
Sažetak:
U radu se razmatra pitanje: da li način na koji su rimski pravnici klasičnog perioda tumačili način procene štete u trećem poglavlju Akvilijevog zakona odgovara smislu koji je ovo poglavlje imalo u vreme donošenja Akvilijevog zakona. Nakon razmatranja o klasičnom tumačenju lex Aquilia, autor daje pregled različitih teorija o izvornom značenju Akvilijevog zakona koje su prisutne u romanističkoj literaturi. Zatim je dat kritički osvrt na postojeće teorije i njihovu argumentaciju, kao i novi dokazi u prilog tradicionalne teorije, po kojoj se izvorno značenje trećeg poglavlja Akvilijevog zakona ne razlikuje od značenja koje je ovo poglavlje imalo u klasičnom periodu. Na kraju je ukazano da se radi o „lažnom problemu“, odnosno da na osnovu izvora nema razloga da se sumnja da je izvorno značenje trećeg poglavlja Akvilijevog zakona izmenjeno tumačenjima pravnika, i analizirani su uzroci koji su uticali na nastanak ovog veštačkog pitanja.
Ključne reči:
Akvilijev zakon, rimsko pravo, vanugovorna odgovornost, šteta, privatni delikti.