Ceo tekst rada:
Zbornik radova Pravnog fakulteta, Novi Sad
2004, vol. XXXVIII, br. 2 tom 2, str. 163-182
jezik rada: srpski
Izvorni naučni rad
udk: 347.2 (497.11)(091)
interdoi: 10.5937/zrpfns38-0054
Autor:
Dr Danica Popov, redovni profesor
Univerzitet u Novom Sadu
Pravni fakultet u Novom Sadu
Sažetak:
Državina predstavlja pravno relevantni odnos ili pravno stanje za koje pravni poredak vezuje određene pravne posledice i pruža joj posebnu pravnu zaštitu. Iako je u pravnoj teoriji uobičajeno da se državina definiše kao faktička vlast na stvari, to nije u potpunosti tačno, jer državina postoji i u onim slučajevima kada držalac ne ostvaruje nikakvu faktičku vlast na stvari pa čak i u slučajevima kada držalac nije svestan da stvar koja je predmet državine uopšte postoji (spiritualizovana državina). Državina prava se obično definiše kao uža delimična faktička vlast na stvari koja po obimu odgovara sadržaju nekog prava užeg od prava svojine, za razliku od svojinskog držaoca, koji ima najširu faktičku vlast na stvari koja po obimu odgovara sadržini prava svojine. Prihvatajući germanski pojam državine Zakon o osnovama svojinsko-pravnih odnosa, sužava državinu prava samo na slučaj državine prava stvarne službenosti, koju ima lice koje faktički koristi nepokretnost drugog lica u obimu koji odgovara sadržini te službenosti.
Ključne reči:
Državina, vrste državine, državina prava, državina prava stvarne službenosti, Građanski zakonik za Kneževinu Srbiju iz 1844. godine, Zakon o osnovama svojinsko-pravnih odnosa iz 1996.godine