Ceo tekst rada:
Zbornik radova Pravnog fakulteta, Novi Sad
2014, vol. XLVIII, br. 3, str. 107–128
jezik rada: srpski
Originalni naučni rad
udk: 341.9:347.635
doi: 10.5937/zrpfns48-7264
Autor:
Dr Bernadet Bordaš, redovni profesor
Univerzitet u Novom Sadu
Pravni fakultet u Novom Sadu
Sažetak:
Uredba Brisel II bis je prvi izvor međunarodnog privatnog
prava EU koji reguliše ukidanje egzekvature, a odnosi se na specifične odluke
iz čl. 11 st. 8 kojima se zahteva povratak deteta. Cilj koji se ukidanjem
egzekvature želi postići je brz povratak deteta u državu njegovog uobičajenog
boravišta neposredno pre protivpravnog odvođenja, a sredstvo je svođenje
nadležnosti države izvršenja odluke na sprovođenje samog izvršenja i
na načine izvršenja prema nacionalnom pravu te države. Država porekla
odluke je nadležna za sva pitanja koja se odnose na meritum odluke i na
njenu potvrdu kojom se supstituiše postupak egzekvature u državi članici
izvršenja. Slučaj Povze pokazuje da složeno činjenično stanje, postupci
pred nacionalnim sudovima, tumačenje prava unije od strane Suda EU i
međunarodno pravo o zaštiti ljudskih prava dovodi u sumnju ostvarenje cilja
ukidanja egzekvature prema ovoj Uredbi.
Ključne reči:
ukidanje egzekvature, Uredba Brisel II bis, protivpravno
odvođenje deteta, odluke kojima se zahteva povratak deteta, pravo
na zaštitu porodičnog života.