UKIDANJE EGZEKVATURE ZA SUDSKE ODLUKE KOJE ZAHTEVAJU POVRATAK DETETA U PRAKSI: SLUČAJ POVZE
Ceo text rada:
Zbornik radova Pravnog fakulteta, Novi Sad
2014, vol. XLVIII, br. 3, str. 107–128
jezik rada: srpski
Originalni naučni rad
udk: 341.9:347.635
doi: 10.5937/zrpfns48-7264
Autor:
Dr Bernadet Bordaš, redovni profesor
Univerzitet u Novom Sadu
Pravni fakultet u Novom Sadu
Sažetak:
Uredba Brisel II bis je prvi izvor međunarodnog privatnog prava EU koji reguliše ukidanje egzekvature, a odnosi se na specifične odluke iz čl. 11 st. 8 kojima se zahteva povratak deteta. Cilj koji se ukidanjem egzekvature želi postići je brz povratak deteta u državu njegovog uobičajenog boravišta neposredno pre protivpravnog odvođenja, a sredstvo je svođenje nadležnosti države izvršenja odluke na sprovođenje samog izvršenja i na načine izvršenja prema nacionalnom pravu te države. Država porekla odluke je nadležna za sva pitanja koja se odnose na meritum odluke i na njenu potvrdu kojom se supstituiše postupak egzekvature u državi članici izvršenja. Slučaj Povze pokazuje da složeno činjenično stanje, postupci pred nacionalnim sudovima, tumačenje prava unije od strane Suda EU i međunarodno pravo o zaštiti ljudskih prava dovodi u sumnju ostvarenje cilja ukidanja egzekvature prema ovoj Uredbi.
Ključne reči:
ukidanje egzekvature, Uredba Brisel II bis, protivpravno odvođenje deteta, odluke kojima se zahteva povratak deteta, pravo na zaštitu porodičnog života.
